Ustalanie wskaźnika proporcji VAT

Podatnicy wykonujący czynności związane z działalnością opodatkowaną jak i zwolnioną obowiązani są do stosowania się do art. 90 ust. 3, który mówi o ustaleniu proporcji „jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo”.

Proporcję stosuje się w przypadku, gdy podatnik bezpośrednio nie może przypisać czynności, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 podatnicy, którzy w poprzednim roku nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3 lub obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000,00 zł przyjmują proporcję wyliczona szacunkowo według prognozy uzgodnionej z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w formie protokołu. W praktyce podatnik wysyła wniosek powołując się na art. 90 ust. 8, w którym proponuje ustalanie proporcji sprzedaży w wyliczonej wysokości w celu obliczenia podatku naliczonego, prosząc tym samym o zaakceptowanie przez Naczelnika jej wysokości. Wnioski nie mają ściśle określonej formy zatem podatnik musi go stworzyć sam.