Różnice kursowe – PKPiR

Zgodnie z art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody oraz koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. W sytuacji kupna lub sprzedaży walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane (art. 24c ustawy o PIT). Jeżeli nie jest to możliwe, należy wówczas przyjąć kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania bądź otrzymania zapłaty (art. 24c ust.4 ustawy o PIT).

W sytuacji, gdy na rachunek walutowy przedsiębiorcy wpłynie należność w walucie obcej lub zostanie dokonana zapłata nie można mówić o kursie faktycznie zastosowanym. Nie dochodzi bowiem do faktycznej wymiany waluty. Z tego względu należy przyjąć średni kurs NBP z dnia poprzedzającego transakcję. Dotyczy to również takich operacji jak pobrane opłaty bankowe, czy też pobrane lub naliczone odsetki.

W wyniku transakcji w walutach obcych często powstają różnice kursowe, które mogą być:

• ujemne – zwiększają koszty uzyskania przychodu

• dodatnie – zwiększają przychody

Różnice te pojawiają się, gdy dzień otrzymania zapłaty różni się od dnia powstania obowiązku podatkowego i tym samym do przeliczeń zostają przyjęte odmienne kursy walut.